Bu sözcük Türk Tarihi ve Söylenceleri Sözlüğünde yer almaktadır. >>> Anlamı-Açıklaması: Türk tarihinde ve söylencelerinde yer alan önemli bir kişilik/kavram. { SIĞIN: Kutsal Geyik. Eşdeğer: 1. SIGIN, SIGUN, SIĞUN, SUGUN, SUĞUN, SUVIN 2. SİN, SUN Moğolca: SÖGÖ “Göksığın” olarak da adlandırılır. Öküz başlı, atkuyruklu olarak betimlenir. Bazı Türk ve Moğol boyları, soylarının bu kutlu varlıktan türediğine inanırlar. Çoğu zaman soyun bir kolu Bozkurt’tan, diğer kolu ise Göksığın’dan gelmektedir. Bozkurt gökyüzünü temsil eder. Sığın ise yeryüzünün simgesidir ve çoğunlukla denizden çıktığına inanılır. Macarlar’ın (Hungarlar’ın) ataları olan iki avcı (Hunor ve Magor) bir geyiği izleyerek denizi geçmişler ve kıyısındaki yarı bataklık bir adada soylu kızlar bularak onlarla evlenmişlerdir. Böylece Macar soyu türemiştir. Anadolu ve Asya halılarında ve kili desenlerinde Geyik motifine resim veyâ sembol olarak sıklıkla rastlanır. Sığın boynuzları kamların en önemli simgelerindendir. Yakutlar’da “Sıga Toyon” adlı baltalı bir savaş tanrısı yaratıcı bir ruh olarak tanınır. Anlam: (Sığ/Sıg) ve (Sağ/Sag). Eski Türkçe’de ve günümüzde pek çok şîve ve lehçede geyik demektir. Moğolca Sagan/Sagağan kelimesi ak (beyaz) rengi ifâde eder ve su ile alâkasını simgeler. Sağaltmak (tedâvi etmek) mânâsı ile de bağlantılıdır. Sığır sözcüğü ile aynı kökten türemiştir. Saygılarımızla. Türkçenin Diriliş Hareketi *